گتسبی بزرگ
·
1401/12/12 21:21
· خواندن 1 دقیقه
- گتسبی به نور سبز باور داشت، به آن آینده سراسر سکر و لذت که سال به سال از برابر ما بیشتر پس می‌نشیند. اگر این‌بار از چنگ ما گریخت چه باک، فردا تندتر خواهیم دوید، دست‌های‌مان را بیشتر خواهیم گشود و سرانجام یک بامداد خوش… پس همچنان می‌کوبیم، مانند قایق‌هایی خلاف جریان، و همواره به گذشته رانده می‌شویم.
- در سال‌های جوان‌تر و ضعیف‌تر بودنم پدرم به من نصیحتی کرد که از همان موقع در ذهنم می‌چرخد. اینطور گفت که هر وقت می‌خواهی از کسی ایراد بگیری فقط یادت باشد که همه مردم دنیا، شانس و بختی که تو داشتی را نداشتند.
